بررسی برخی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی میوه توت فرنگی (Fragaria ×ananassa Duch.) رقم های سلوا و کاماروسا در بسترهای مختلف کشت بدون‌ خاک

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 استادیار و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، بخش آب و خاک، اصفهان، ایران.

3 استاد گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران.

4 استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.30466/rip.2021.53907.1208

چکیده

به منظور ارزیابی برخی خصوصیات ارقام گلخانه‌ای توت‌فرنگی در بستر‌های کشت آلی و گیاهی در سیستم کشت بدون خاک، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال 1397 اجرا شد. فاکتور اصلی بستر کشت در چهار سطح شامل سطوح مختلف ورمی‌کمپوست (30 و 50 درصد) و پیت‌‌ ماس ( 30 و 50 درصد) در ترکیب با پرلیت بود. دو رقم سلوا و کاماروسا به عنوان فاکتور فرعی مورد استفاده قرار‌گرفتند. وزن تک میوه در بسترهای کشت پیت ماس / پرلیت (50:50 ) و ورمی‌کمپوست/ پرلیت (50:50) بیشترین مقدار بود. بسترهای حاوی ورمی‌کمپوست، آنتوسیانین و TSS/TA بیشتری نسبت به بسترهای حاوی پیت‌ ماس داشتند. رقم کاماروسا نسبت به رقم سلوا به ترتیب 40/45 و 14/19 درصد میوه بد‌شکل و TSS/TA کمتر و میزان 20/48 درصد آنتوسیانین بیشتری داشت. رقم کاماروسا در بسترهای حاوی ورمی‌کمپوست بیشترین مقدار ویتامین ث و رقم سلوا در بستر ورمی‌کمپوست/ پرلیت (50:50) بیشترین TSS و کمترین اسیدیته را داشت. با توجه به هدف تولید، اهمیت غذایی، بهداشتی و توسعه بازار پسندی و همچنین صرفه اقتصادی و در‌دسترس بودن بسترهای کشت در داخل کشور، کاشت ارقام گلخانه‌ایی مانند رقم کاماروسا در بستر ورمی‌کمپوست/ پرلیت (50:50) پیشنهاد می‌شود.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار