ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر بستهبندی نانوکامپوزیت نقره و سیلیکا بر خواص کیفی و فعالیت آنزیمی میوه تازه بریده شلیل رقم رد گلد
تأثیر بستهبندی نانوکامپوزیت که بوسیله اختلاط پلی­پروپیلن با نانو ذرات نقره و سیلیکا آماده شده بود بر کیفیت و عمر پس از برداشت میوههای تازه بریده شلیل رقم ردگلد در دمای ۱-۰ درجه سانتی­گراد و رطوبت نسبی ٩۰ تا ٩٥% بررسی شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار انجام گرفت. صفاتی چون میزان پوسیدگی، میزان کاهش وزن، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، شاخص قهوهای شدن، فعالیت آنزیم های پلی­فنل اکسیداز و پراکسیداز ارزیابی شدند. بستهبندی نانو در مقایسه با شاهد (پلی­پروپیلن) کاهش معنی­داری در میزان پوسیدگی و میزان کاهش وزن داشت (۰۱/۰>P). فعالیت پلی­فنل اکسیداز و پراکسیداز و شاخص قهوه­ای شدن در میوههای بستهبندی شده در ظروف نانو کاهش یافت. بستهبندی نانو باعث حفظ اسیدیته کل گردید. میزان مواد جامد محلول در ظروف شاهد نسبت به ظروف نانو افزایش معنی داری نشان داد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ظروف بسته بندی حاوی نانوذرات نقره و سیلیکا میتواند تکنیک مناسبی برای کاهش پوسیدگی میوه و حفظ کیفیت و افزایش عمر پس از برداشت شلیل تازه بریده رقم رد گلد در طول دوره نگهداری باشد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121070_3d402e23f2de528540f7b1decb8a1a7f.pdf
2021-04-21
1
9
10.30466/rip.2021.121070
پلیفنل اکسیداز
شاخص قهوهای شدن
ظروف بستهبندی
کیفیت
نانوذرات
ساوه
واعظی هریس
s.vaeziheris@urmia.ac.ir
1
دانشجوی دکتری علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
اصغری
m.asghari@urmia.ac.ir
2
استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR
علیرضا
فرخزاد
a.farokhzad@urmia.ac.ir
3
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR
زهرا
یوسفی
4
استادیار گروه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
پاسخ دانهالهای مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia cv. Mexican lime) به اسیدسالیسیلیک در شرایط تنش شوری
به منظور بررسی اثر اسید­سالیسیلیک بر تحمل به شوری دانهال­های مکزیکن لایم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه­ای اجرا شد. فاکتورها شامل شوری (0، 20 ، 40 و 60 میلی­مولار کلریدسدیم) و اسید­سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی­مولار) با 4 تکرار بودند. تیمارهای شوری به مدت 70 روز روی دانهال­های یکساله اعمال گردیدند. در پایان آزمایش، پارامترهای مختلف رشدی مانند وزن خشک برگ، ریشه و ساقه، پارامترهای فیزیولوژیکی مانند محتوای نسبی آب برگ و درصد نشت یونی و پارامترهای بیوشیمیایی مانند میزان کلروفیل، پرولین و فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. به­طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که شوری بر متابولیسم گیاه لیمو اثر منفی گذاشت به­طوری که پارامترهایی مانند وزن خشک برگ، ساقه و ریشه، میزان کلروفیل a، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ، با افزایش شوری کاهش یافتند. شوری سبب افزایش فعالیت آنزیم­های کاتالاز و پراکسیداز شد. استفاده از اسید­سالیسیلیک به ویژه غلظت 5/0میلی مولار نیز سبب کاهش آثار سوء تنش در شرایط شوری گردید به طوری که سبب افزایش وزن خشک برگ، کلروفیل کل و محتوای نسبی آب برگ در شرایط تنش شوری شد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121083_6efe7589293113a2e5b92f24dc1bb1d2.pdf
2021-04-21
10
21
10.30466/rip.2021.121083
اسیدسالیسیلیک
پرولین
کلروفیل
مکزیکن لایم
نشتیونی
راضیه
خواجه
raziyeh_khajeh@yahoo.com
1
دانشآموخته کارشناسیارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
AUTHOR
مصطفی
قاسمی
mostafaghasemi1417@gmail.com
2
استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج
LEAD_AUTHOR
عبدالمجید
میرزاعلیاندستجردی
3
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
AUTHOR
غلامرضا
دمیزاده
4
هیئت علمی بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، بندرعباس
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی برخی از ارقام محلی انگور بر اساس خصوصیات برگی و نشانگرهای مولکولی در منطقه بجنورد استان خراسان شمالی
استان خراسان شمالی از جمله مناطق مهم انگور­کاری دیم ایران می باشد. تنوع ارقام انگور این منطقه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 25 انگور از ارقام محلی با ویژگی برگی و نشانگر ISSR و RAPD مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین ضریب تغییرات به میزان 31/99 و 03/86 درصد به ترتیب در صفات تراکم کرک بین رگبرگ روی برگ و زیر برگ مشاهده شد. انگور­ها در تجزیه خوشه­ای بر اساس صفات برگی به چهار گروه تقسیم­بندی شدند. نتایج نشان داد که ارقام محلی کج­انگور و یاقوتی، عسگری­سفید و گلین­بارماقی، قزل­اوزم و خلیلی­قرمز ویژگی­های برگی نسبتاً مشابهی باهم دارند. در 25 رقم انگور از 10 آغازگر ISSR و 10 آغازگر RAPD در مجموع به ترتیب 103 و 113 باند بدست آمد. آغازگر UBC888 از ISSR با 13 باند و OPK از RAPD با 14 باند بیشترین تعداد باند را داشتند. فاصله ژنتیکی در ماتریس عدم تشابه در نشانگرهای RAPD بین 4/0 تا 9/0 و در نشانگرهای ISSR از 23/0 تا 78/0 متغیر بود. بیشترین شباهت بین ارقام محلی­ کج انگور با سبز انگور، یسرقین و فخری و خلیلی­قرمز با سیاه دیررس دیده شد. تجزیه کلاستر و تجزیه به مولفه اصلی با هر دو نشانگر، ارقام را به چهار گروه مجزا تقسیم نمود. طبق نتایج هر دو نشانگر، دو رقم خوش ناو و خلیلی زرد در فاصله دورتری نسبت به سایر ارقام قرار داشتند. ارقام محلی انگور مورد مطالعه از تنوع نسبتأ بالایی برخوردار بودند که می­توان از آنها در کارهای اصلاحی و حفظ ژرم­پلاسم بهره برد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121084_c0647e9560b7ff32ff5a2bd00fac3414.pdf
2021-04-21
22
37
10.30466/rip.2021.121084
انگور
تنوع ژنتیکی
رقم
صفات مورفولوژیکی
نشانگر ژنتیکی
مژگان
حشمتی
mozhganheshmati@shahroodut.ac.ir
1
فارغالتحصیل کارشناسیارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود
AUTHOR
مهدی
رضائی
mhrezaei@shahroodut.ac.ir
2
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
LEAD_AUTHOR
حسن
قربانیقوژدی
3
مربی گروه مهندسی کشاورزی، مجتمع آموزش عالی گناباد، گناباد
AUTHOR
علی
دادار
a.dadar@areeo.ac.ir
4
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان شمالی، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، بجنورد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی درونشیشهای امکان شاخهزایی و ریشهزایی پایههای دورگ هلو و بادام
پایههای دورگ بادام و هلو در توسعه تجاری پرورش بادام و هلو در مناطق وسیعی از جهان بویژه مناطق مثل ایران، از اهمیت بالایی برای اصلاحگران و باغداران برخوردار است. در این مطالعه امکان بهینه­سازی سطوح مواد تنظیم کننده رشد گیاهی در محیط کشت درون­شیشه­ای جهت پرآوری و ریشه­زایی مناسب دو نوع پایه هیبرید هلو و بادام شامل GF677 و TT (از ژنوتیپ­های امیدبخش برنامه­های اصلاحی موسسه تحقیقات باغبانی کشور) در قالب دو آزمایش فاکتوریل جداگانه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش اول جهت شناسایی بهترین سطوح مواد تنظیم کننده رشد گیاهی BA و IAA جهت پرآوری و آزمایش دوم جهت شناسایی سطوح مطلوب IAA و NAA برای ریشه­زایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار 5/0 میلی­گرم بر لیتر BA و 1/0 میلی­گرم بر لیتر IAA بهترین اثر را در پرآوری داشتند. همچنین، IAA با سطح یک میلی­گرم در لیتر بهترین اثر را در صفات درصد و تعداد ریشه­زایی و وزن تر و خشک ریشه داشته و NAAبیشترین طول ریشه را در سطح 5/1 میلی­گرم در لیتر ایجاد نمود. بطورکلی سطح یک میلی­گرم در لیتر IAAمی­تواند غلظت مؤثری برای مرحله ریشه­زایی پایه­­های دورگ مورد مطالعه در نظر گرفته شود.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121085_d00eda89f41cbf1ce5611ed39c4dfbe6.pdf
2021-04-21
38
50
10.30466/rip.2021.121085
پایههای دورگ
پرآوری
ریشهزایی
مواد تنظیم کننده رشد گیاهی
حسن
ماستریفراهانی
1
دانشجوی سابق، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
AUTHOR
یاور
شرفی
y.sharafi@shahed.ac.ir
2
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران
LEAD_AUTHOR
علی
ایمانی
imani_a45@yahoo.com
3
دانشیار گروه علوم باغبانی، موسسه اصلاح نهال و بذر، کرج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر برخی اسانسهای گیاهی بر پوسیدگی کپکآبی (Penicillium italicum) و ویژگیهای کیفی میوه لیموترش (Citrus aurantifolia cv. Mexican lime)
ترکیبات طبیعی مانند اسانس­های گیاهی به­عنوان یک روش سالم برای کنترل پوسیدگی پس از برداشت و نیز تأخیر در پیری میوه مورد استفاده قرار میگیرد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اسانس­های میخک، دارچین، آویشن شیرازی و آویشن باغی روی کنترل پوسیدگی ناشی از پنی­سیلیوم ایتالیکوم و برخی ویژگی­های کیفی لیموترش رقم مکزیکن لایم در طی انبارمانی انجام شد. لیموها با سوسپانسیون­ قارچمایه­زنی­ و با اسانس­های روغنی در سه غلظت­ صفر (شاهد)، 1/0 و 2/0 درصد در اتانول 5/1% حجمی- حجمی، غوطه­ور شدند. سپس میوه­های لیمو در دمای 1± 8 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد به­­مدت 21 روز نگه­داری ­شدند. نتایج نشان داد که اسانس­های گیاهی در کنترل کپک­ آبی و حفظ کیفیت پس ­از برداشت میوه لیمو مؤثر بودند. پس ­از 21 روز انبارمانی، اسانس­های آویشن باغی در غلظت 2/0 درصد و دارچین 1/0 درصد به­ترتیب 8/58 و 9/55 درصد پوسیدگی پس ­از برداشت کمتری نسبت به شاهد داشتند. با این حال در این دو تیمار محتوای فنل کل و فعالیت آنتی­اکسیدانی بیشتری در مقایسه با شاهد مشاهده شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان بیان داشت که کاربرد اسانس­های گیاهی به­خصوص آویشن باغی و دارچین به­عنوان یک قارچ­کش طبیعی می­تواند در کنترل بیماری ناشی از کپک آبی مرکبات مفید باشد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121086_d9ef2afbd6547b1631bbb1c1421f3fef.pdf
2021-04-21
51
65
10.30466/rip.2021.121086
آویشن باغی
آویشن شیرازی
دارچین
میخک
معصومه
عباسی
masoomehabbasi@gmail.com
1
دانشجوی دکتری فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت، گروه علوم باغبانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
AUTHOR
عبدالمجید
میرزاعلیاندستجردی
mirzaalian@hormozgan.ac.ir
2
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
LEAD_AUTHOR
مجید
عسکریسیاهویی
3
استادیار بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس
AUTHOR
منصوره
شمیلی
shamili@ut.ac.ir
4
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
AUTHOR
بابک
مدنی
5
استادیار بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
شاخص انتخاب ژنوتیپ ایدهآل تعدیل یافته ASIIG، راهکاری برای تجمیع اثرات سازگاری و عملکرد در زیتون(Olea europaea)
یکی از چالشهای اساسی در تبیین سازگاری ارقام با محیطهای مختلف کشت، وجود اثرات متقابل ژنوتیپ × محیط است. در این پژوهش و جهت رسیدن به راهکاری منطقی برای ادغام اثرات تولید و پایداری، از دادههای عملکرد هشت رقم مطرح زیتون، که طی سالهای 1392 تا 96 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفیRCBD) ) با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی زیتون طارم کاشته شدهاند، استفاده شده است. پس از تعدیل دادههای عملکرد ارقام در طی سالهای آزمایشی و تایید وجود اثر متقابل ژنوتیپ در محیط با استفاده از تجزیه مرکب، از بیست پارامتر مختلف پایداری، برای سنجش پایداری ارقام استفاده گردید. سپس با ارائهی راهکار شاخص انتخاب ژنوتیپ ایدهآل تعدیل یافته یا ASIIG جهت تجمیع اثرات مختلف سازگاری و عملکرد استفاده شد. بالاترین مقدار میانگین تولید در این آزمایش در رقم کنسروالیا با 74/40 کیلوگرم در درخت و کمترین مقدار تولید در رقم شنگه با تولید 59/8 کیلوگرم در هر درخت مشاهده شد. روش واریانس پایداری رومرSd2) ) رقم بسیار کم محصول روغنی را به عنوان رقم پایدار در این آزمایش معرفی کرد. مقدار اکووالانس ریک (Wi) برای رقم کرونیکی کمترین مقدار و برای رقم کنسروالیا بیشترین مقدار بود. روش ASIIG ارقام شرکت کننده در آزمایش را به چهار گروه، کاملاً پایدار، پایدار، ناپایدار و کاملاً ناپایدار تقسیمبندی کرد. گراف روش ASIIG توانست با کیفیتی بالا، ارقام شرکت­کننده در این آزمایش را بر اساس مطلوبیت گروهبندی نماید. در این روش رقم کرونیکی با 76 درصد شباهت به ژنوتیپ ایدهآل، مطلوبترین رقم شناخته شد و رقم شنگه با 22 درصد شباهت به ژنوتیپ ایدهآل بدترین ژنوتیپ شرکت کننده در آزمایش بر اساس معیارهای پایداری و عملکرد بود. با توجه به عملکرد بالا و پایداری نسبی در دو رقم کرونیکی و کنسروالیا، این ارقام بهترین ارقام در ایستگاه تحقیقاتی طارم شناخته شدند.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121087_11deb138ee054317e90f6ca6dee7c9c8.pdf
2021-04-21
66
76
10.30466/rip.2021.121087
اقلیم طارم
پارامترهای پایداری
درختان میوه
روشهای ناپارامتری
عملکرد
امیرعباس
تقیزاده
1
دانشجوی دکتری اصلاح نباتات، گروه ژنتیک و بهنژادیگیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)، قزوین
AUTHOR
رقیه
امینیان دهکردی
aminian@eng.ikiu.ac.ir
2
گروه ژنتیک و بهنژادیگیاهی، دانشکدهی کشاورزی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران.
LEAD_AUTHOR
علیاصغر
زینانلو
3
دانشیار پژوهشی، پژوهشکده میوههای معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج
AUTHOR
محمدمهدی
ضرابی
4
استادیارگروه باغبانی، دانشکدهی کشاورزی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)، قزوین
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک دانهالهای ایجاد شده از تلاقیهای بینگونهای پسته ( P. vera × P. integerrima)
پسته به­عنوان یک محصول استراتژیک جایگاه خاصی در بین محصولات کشاورزی ایران دارد. به­منظور بررسی تأثیر تنش خشکی بر برخی از ویژگی­های مورفولوژیک و میزان پروتئین کل دانهال­های هیبرید و غیر هیبرید پسته و شناسایی پایه­های­ متحمل به خشکی، آزمایشی به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با چهار تکرار به­صورت گلدانی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال­های 98- 1397 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج پایه دانهالی پسته احمد­آقایی، اکبری، سرخه­حسینی، گرمه، فندقی و پنج هیبرید بین­گونه­ای (احمد­آقایی × اینتگریما، اکبری × اینتگریما، سرخه­حسینی × اینتگریما، گرمه × اینتگریما و فندقی × اینتگریما­) و سه سطح خشکی شامل شاهد (100 درصد ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (65 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (30 درصد ظرفیت زراعی) بودند که به­مدت 12 هفته روی دانهال­های سه ماهه پسته اعمال شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی اثر معنی­داری بر وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه، طول ساقه، قطر ساقه، طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه، طول برگ، عرض برگ، ضخامت برگ، سطح برگ، ریزش برگ و میزان پروتئین کل برگ و ریشه داشت. با افزایش سطح خشکی، کاهش معنی­داری در تمامی صفات به­جز طول ریشه، نسبت طول ریشه به ساقه و ضخامت برگ نسبت به شاهد مشاهده شد. در بین پایه­ها، به­ترتیب پایه­های پر رشد هیبرید سرخه­­حسینی × اینتگریما، احمد­آقایی × اینتگریما و اکبری × اینتگریما بیشترین تحمل به خشکی را نشان دادند. از طرفی پایه دانهالی فندقی در تمامی صفات بیشترین حساسیت به خشکی را نشان داد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121088_659578ac097a3e24a4892d0d2d08b357.pdf
2021-04-21
77
93
10.30466/rip.2021.121088
اینتگریما
تحمل به خشکی
سطح برگ
ظرفیت زراعی
هیبرید
حسن
فرهادی
farhadi.hassan66@gmail.com
1
دانش آموخته دکترای علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
LEAD_AUTHOR
محمدمهدی
شریفانی
2
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
AUTHOR
مهدی
علیزاده
guasnr@gmail.com
3
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان
AUTHOR
حسین
حکمآبادی
4
استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان (شاهرود)، ایستگاه تحقیقات پسته دامغان، شاهرود
AUTHOR
ساسان
علینیائیفرد
5
استادیار گروه علوم باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر تنش شوری بر ویژگیهای بیوشیمیایی ژنوتیپهای بومی، غیربومی و هیبرید انگور (Vitis vinifera) در شرایط درون شیشهای
تنش ­­شوری تهدید جدی در مقابل فعالیت­های کشاورزی است که بر متابولیسم سلول­های گیاهی تأثیر گذاشته و باعث کاهش عملکرد گیاه می­شود. در مطالعه حاضر­، تأثیر غلظت­های 0، 25، 50 و 100 میلی­مولار کلرید سدیم بر صفات بیوشیمیایی از قبیل میزان تجمع Na+ و K+، مالون­دی­آلدئید، گلایسین بتائین و نشت الکترولیت 21 ژنوتیپ­ مختلف انگور با طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در شرایط درون شیشه­ای مطالعه شد. نتایج نشان داد که میزان تجمع Na+، مالون­دی­آلدئید و نشت الکترولیت در سطح شوری 100 میلی­مولار برای رقم مقاوم رشه به ترتیب به میزان 285/11 میلی­مول برگرم، 0103/0 میکرومول برگرم و 79/66 درصد بود در حالی که در رقم حساس مانند رقم هیبرید H1R18B2 به میزان 32/24 میلی­مول بر گرم، 196/0 میکرومول بر گرم و 24/94 درصد بدست آمد که طور معنی داری بالاتر از رقم رشه بود. در تیمارهای تنش­شوری میزان K+در مقایسه با شاهد (غلظت­ 0 میلی­مولار کلرید سدیم محیط کشت موراشیگ و اسکوگ) کاهش یافت و این کاهش در رقم رشه در مقایسه با سایر ارقام، کمترین مقدار بود. طبق نتایج این مطالعه، هر یک از ارقام مورد بررسی تغییرات متمایزی در رابطه با ترکیب صفات بیوشیمیایی مورد مطالعه نشان دادند که می تواند حاکی از مقاومت ژنتیکی متفاوت ارقام باشد. شناسایی ویژگی­های مقاومتی متفاوت می­تواند اصلاح­گران را در تولید ارقام مقاوم با مکانیسم­های مختلف مقاومت یاری نماید. از ژنوتیپ­های مقاوم می­توان به عنوان پایه­های مقاوم در توسعه کشت و ایجاد تاکستان در زمین­های ­شور اطراف دریاچه ارومیه استفاده نمود.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121089_fb5e2b69a19068f774b35624d6067909.pdf
2021-04-21
94
106
10.30466/rip.2021.121089
انگور
گلایسین بتائین
مالوندیآلدئید
نشت الکترولیت
یون K+
لعیا
رضازادباری
1
دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
AUTHOR
علیرضا
قنبری
ghanbari66@yahoo.com
2
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
LEAD_AUTHOR
رضا
درویشزاده
3
استاد گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه
AUTHOR
موسی
ترابیگیگلو
4
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
AUTHOR
حامد
دولتیبانه
5
استاد پژوهش بخش تحقیقات زراعی باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی ریختشناسی و میوهشناسی تعدادی از ارقام و ژنوتیپهای سه گونه تجاری آلو (Prunus spp L.)
به منظور ارزیابی خصوصیات ریخت­شناسی و میوه­شناسی 27 رقم و ژنوتیپ از سه گونه اصلی آلو (P.cerasifera، P. salicina.و. P.domstica)، 33 صفت شامل تاریخ­های شروع و خاتمه گلدهی، زمان رسیدن، رشد رویشی، مساحت سطح مقطع تنه، طول میانگره، اندازه جوانه رویشی، ابعاد برگ، ابعاد میوه و هسته، قطر گوشت، وزن میوه و هسته، TSS، TA، سفتی بافت، چسبندگی هسته، اسیدیته آب میوه، ماده خشک و عملکرد طی سال­های 1396 و 1397 مطالعه شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارقام از نظر کلیه صفات مورد بررسی تفاوت معنی­داری در سطح یک درصد نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه کلاستر در فاصله اقلیدسی 7، ارقام به پنج گروه و یک رقم مستقل تقسیم شدند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، رقم نسبتا زود­رس بلک استار (آلو ژاپنی) برای عرضه در اول فصل و ارقام آنجلنو (آلو ژاپنی)، براون دوانت و زرد کردستان (از ارقام اروپایی) بعنوان دیر­رس­ترین ارقام جهت عرضه در آخر فصل و یا نگهداری در سردخانه توصیه می­شوند. همچنین ژنوتیپ­های گوجه یزدانی و شیشه­ای (گونه سرازیفرا) بدلیل اندازه، رنگ پوست، کیفیت و زمان رسیدگی مطلوب می تواند جهت توسعه کشت و کار توصیه ­گردد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121090_dda741b9c7abe3e9733a5f96fd825b77.pdf
2021-04-21
107
120
10.30466/rip.2021.121090
ارقام آلو و گوجه
خصوصیات کمی و کیفی
تجزیه کلاستر
محیالدین
پیرخضری
pirkhezri50mohi@gmail.com
1
استادیار پژوهشکده میوه های معتدله و سرد سیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات ترویج وآموزش کشاورزی
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات آب و خاک شور بر دانه سفیدی انار
در سال­های اخیر بروز پدیده دانه سفیدی در انار رقم رباب شهرستان نیریز یکی از مسائل مهم می­باشد که تاکنون راهکار قطعی و روشنی به­منظور کاهش آن ارائه نشده­است. بنابراین پژوهش حاضر به­منظور بررسی رابطه شوری و دانه سفیدی در انار رقم رباب در قالب طرح کاملا تصافی طراحی شد. براساس کیفیت آب (شیرین، لب­شور و شور) 14باغ با سنین تقریبا یکسان انتخاب و نمونه­برداری میوه انجام شد. بر اساس نتایج تجزیه همبستگی، میزان آنتوسیانین آریل­ها همبستگی معنی­داری با درصد دانه سفیدی داشت. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که با افزایش شوری آب، درصد دانه سفیدی در انار رقم رباب افزایش یافت. باغهایی که با آب شیرین (بدون نمک) آبیاری شده بودند، درجه (a*) آریل، میزان آنتوسیانین و میزان درخشندگی (L*) بالاتری را نسبت به باغ­هایی که با آب لب­شور و شور آبیاری ­شدند، داشتند. میزان مواد جامد محلول آریلها در باغهایی که با آب شور آبیاری می­شدند نسبت به آبیاری با آب لب­شور و شیرین بالاتر بود. به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که آبیاری با آب شور و شورشدن خاک میتواند به طور مستقیم در پدیده دانه­سفیدی آریلهای انار دخیل باشد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121091_52acf10f3c3eb38b5405f802cf2259d9.pdf
2021-04-21
121
128
10.30466/rip.2021.121091
آریل
میزان آنتوسیانین
هدایت الکتریکی
سحر
صداقت
saharsedaghat75@gmail.com
1
دانشآموخته دکتری بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز
AUTHOR
مجید
راحمی
rahemi@shirazu.ac.ir
2
دانشگاه شیراز دانشکده کشاورزی بخش علوم باغبانی
LEAD_AUTHOR
مسلم
جعفری
figmanestahban@gmail.com
3
عضو هیئت علمی ایستگاه تحقیقات علمی انجیر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، استهبان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora boiss.) بر کیفیت انبارداری میوه گلابی (Pyrus communis) رقم ‘Green anjou’
یافتن روشهای ایمن و استفاده از ترکیبات سالم در فناوری پس از برداشت به منظور کاهش ضایعات، ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسانس گیاه آویشن شیرازی (0، 500، 1000 و 1500 میلیگرم در لیتر) بر صفات کیفی میوه گلابی در مدت زمانهای مختلف انبارداری (0 (شاهد)، 30، 60، 90 و 120 روز پس از برداشت) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در 3 تکرار انجام گرفت. میوهها در داخل سردخانه با دمای 1±4 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 90-85 درصد نگهداری شد. درصد کاهش وزن میوه، مواد جامد قابل حل (TSS)، اسیدهای قابل تیتراسیون (TA)، pH، محتوای اسید آسکوربیک (ویتامین ث) و نیز فعالیت آنزیمهای مختلف (گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، پلیفنل اکسیداز و پراکسیداز) مطالعه شد. میوههای تیمار شده با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر اسانس، کمترین مقدار pH آب میوه و بیشترین میزان ویتامین ث را در مقایسه با شرایط شاهد (عدم تیمار اسانس) داشت. در روز 120ام انبارمانی و بدون مصرف اسانس کمترین میزان فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و پراکسیداز حاصل شد و کمترین تغییرات در میزان اسیدهای قابل تیتراسیون، مقدار ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول نیز در همین تیمار مشاهده گردید. میوههای تیمار شده با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر اسانس در روز اول و 30 ام انبارداری بیشترین مقدار اسیدهای قابل تیتراسیون را دارا بود؛ کمترین میزان فعالیت آنزیمهای مذکور در روزهای اول انبارمانی برای تمامی غلظتهای اسانس آویشن به­دست آمد. به­طور کلی تیمار اسانس آویشن با غلظت 1500 میلیگرم در لیتر در طول مدت انبارداری موجب افزایش کیفیت عمر انباری و ماندگاری میوه گلابی رقم "گرین آنجو" گردید.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121092_5281544fc9ccfedb3ea70dda49bbda1d.pdf
2021-04-21
129
147
10.30466/rip.2021.121092
انبارداری
آنزیمهای پراکسیداز
پس از برداشت
سفتی بافت میوه
ضایعات
گلابی رقم گرین آنجو
بهزاد
دهقانی
kharif_13@yahoo.com
1
دانشجوی کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
AUTHOR
مرضیه
قنبری جهرمی
ghanbari@srbiau.ac.ir
2
استادیار گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
LEAD_AUTHOR
سکینه
سعیدیسار
3
استادیارگروه علوم کشاورزی، دانشگاه فنی و حرفهای، تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی میوه دوازده رقم انار (Punica granatum L.) در شرایط آب و هوایی یزد
انار بومی ایران است و رقمهای زیادی از آن در ایران کشت میشود. این پژوهش بهمنظور ارزیابی و مقایسه دوازده رقم انار استان یزد انجام شد. میوهها در مرحله رسیدگی از درختان 32 ساله واقع در کلکسیون انار شهرستان یزد برداشت و با استفاده از 22 ویژگی کمی، کیفی و بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنیداری در بین رقمهای انار داشتند. میانگین وزن میوه از 85/134 گرم (رقم سوسکی اشکذریزد) تا 55/315 گرم (رقم ملس ساوه) متفاوت بود. نسبت پوست، بذرپوشینه، آبمیوه و بذر به کل میوه بین رقمهای انار متغیر بود. مقدار مواد جامد محلول از 53/13 تا 67/18 درجهبریکس، اسیدیته قابلتیتراسیون از 44/0 تا 83/1 میلیگرم در 100 میلیلیتر و شاخص بلوغ از 51/9 تا 49/34 متغیر بود. همچنین نتایج نشان داد که میزان فنل و فلاونوئید رقمهای انار بهترتیب در دامنه 78/332-81/158 و 31/91-79/43 میلیگرم در 100 میلیلیتر قرار دارند. میزان آنتوسیانین کل از 78/13 تا 41/165 میلیگرم در لیتر و ظرفیتآنتیاکسیدانی از 57/36 در رقم پوست سفید دزفول تا 45/89 درصد در رقم سوسکی اشکذریزد متفاوت بود. بطور کلی این یافتهها نشان دادند که رقم اصلیترین عاملی است که ویژگیهای کمی، کیفی و بیوشیمیایی میوه انار را تحت تأثیر قرار میدهد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121093_dc94a372c5c4843f9eb80a7e54b88409.pdf
2021-04-21
148
157
10.30466/rip.2021.121093
انار
آنتوسیانین
تنوع
ظرفیتآنتیاکسیدانی
فنل کل
حسین
میغانی
hmeighani@ujiroft.ac.ir
1
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت
LEAD_AUTHOR
آرزو
محمدحسینیزاده
2
دانشجوی کارشناسی گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت
AUTHOR
زهرا
امیرمحمدی
zarii0336@gmail.com
3
دانشجوی کارشناسی گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه خصوصیات کمی و کیفی میوه ژنوتیپهای بومی انبه (Mangifera indica L.) در برخی از مناطق استان سیستان و بلوچستان
این پژوهش بهمنظور ارزیابی ویژگیهای کمی و کیفی میوههای 32 ژنوتیپ از دانهالهای انبه شهرستانهای چابهار و کنارک واقع در استان سیستان و بلوچستان در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی اجرا گردید. از هر درخت گزینش شده، 15میوه انبه یکنواخت در مرحله بلوغ کامل (بر اساس رنگ پوست) برداشت و صفات طول میوه، عرض میوه، وزن میوه، pH آب میوه، قند کل میوه، مواد جامد محلول و اسید کل میوه اندازه­گیری شد. همچنین ویژگی­های برگ درختان شامل طول برگ، عرض برگ و طول دمبرگ تعیین گردید. از نظر میزان مواد جامد محلول، اسید و قند کل میوه گوناگونی زیادی در بین ژنوتیپ­های مورد بررسی وجود داشت. بر اساس نتایج، صفتهای وزن میوه، وزن هسته، درصد قند کل و اسید کل میوه دارای بالاترین میزان گوناگونی بودند. نتایج تجزیه واریانس داده­ها نشان داد که ژنوتیپهای چابهار و کنارک در صفتهای کمی و کیفی مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنیداری داشتند. بر اساس نتایج همبستگی، بین صفت وزن میوه با صفتهای طول و عرض میوه در بین ژنوتیپهای منطقه کنارک همبستگی مثبت و معنیداری وجود داشت؛ در حالیکه در ژنوتیپهای مورد بررسی در منطقه چابهار بین این صفتها همبستگی مشاهده نشد. بر اساس تجزیه خوشهای، ژنوتیپهای مورد بررسی در چهار گروه طبقهبندی شدند. بر اساس توصیف­نامه انبه، در بین ژنوتیپهای بررسی شده در منطقه چابهار، ژنوتیپهای 11 و 6 و در منطقه کنارک ژنوتیپ شماره 14 بهعنوان ژنوتیپهای برتر معرفی شدند. این ژنوتیپها را میتوان در برنامههای بهنژادی انبه مورد استفاده قرار داد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121094_4633077cc7280ba54e11763afd868e4c.pdf
2021-04-21
158
168
10.30466/rip.2021.121094
بهنژادی
تجزیه خوشهای
گوناگونی ژنتیکی
ژنوتیپ برتر
دانهال
ابراهیم
لطیفی خواه
elatifikhah@gmail.com
1
استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، بخش تحقیقات زراعی و باغی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران.
LEAD_AUTHOR
علی
عبادی
aebadi@ut.ac.ir
2
استاد گروه علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران.
AUTHOR
محمدرضا
پورقیومی
m.pourghayoumi@areeo.ac.ir
3
استادیار پژوهشی پژوهشکده خرما و میوههای گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
AUTHOR
سیدمحمداحسان
مهدوی
4
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر اتانول بر برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی میوه توتفرنگی رقم کاماروسا طی دوره نگهداری در انبار
توت­فرنگی یکی از میوه­های با ارزش و دارای خواص آنتی­اکسیدان بوده که به دلیل نرمی بافت آن، آسیب­پذیر و مستعد لهیدگی است. در این تحقیق واکنش­های بیوشیمیایی فیزیولوژیکی میوه توت­فرنگی رقم کاماروسا با کاربرد غلظت­های مختلف اتانول در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل غلظت­های مختلف اتانول (20 و 40 درصد) به همراه شاهد (آب مقطر) و زمان­های مختلف نمونه­برداری طی نگهداری پس از برداشت (7، 14 و 21 روز) بود. میوه­ها در ظروف یکبار مصرف استریل شده در سردخانه آمونیاکی با شرایط دمایی 5/0±2 درجه سانتیگراد و میزان رطوبت 95-90 درصد در طول پژوهش نگهداری شدند. نتایج نشان داد که با طولانی­ شدن دوره نگهداری، تیمار اتانول باعث جلوگیری از کاهش ظرفیت آنتی­اکسیدانی و فعالیت آنزیم آنتی­اکسیدانی کاتالاز در میوه شد. بر همین اساس بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم کاتالاز در غلظت 40 درصد اتانول به­دست آمد. بیوسنتز اتیلن در میوه­های تیمار شده با اتانول در مقایسه با شاهد به طور معنی­داری طی زمان تحت تأثیر قرار گرفت. به­طوری­که 21 روز پس از انبارداری، کمترین میزان اتیلن به مقدار 257 نانولیتر بر کیلوگرم در ساعت در تیمار اتانول 40 درصد تولید گردید. هم­چنین بیشترین استحکام و اسیدیته قابل تیتراسیون میوه به ترتیب به مقدار 04/2 کیلوگرم بر سانتی­مترمربع و 65/1 میلی­گرم در صد گرم وزن تر میوه در تیمار اتانول 40 درصد مشاهده گردید. پس از 21 روز نگهداری، بیشترین میزان ویتامین ث میوه (42 میلی­گرم در صد گرم) در تیمار 40 درصد اتانول وجود داشت. بر اساس نتایج این آزمایش اتانول در غلظت 40 درصد موجب بهبود ویژگی­های پس از برداشت میوه­ توت­فرنگی شد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121132_bf02d3512c2616cf09046f78ed7455e1.pdf
2021-04-21
169
183
10.30466/rip.2021.121132
اتیلن
رقم کاماروسا
ضایعات پس از برداشت
کیفیت
اکبر
ساربانی
1
دانشآموخته کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
AUTHOR
موسی
ارشد
mo_arshad2002@yahoo.com
2
استادیار، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
LEAD_AUTHOR
محمدجواد
نظریدلجو
3
دانشیار، گروه علوم باغبانی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی، مهاباد، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر تنظیمکنندههای رشد گیاهی و نوع محیط کشت پایه بر تکثیر درون شیشهای ارقام انگور بیدانه سوپریور و کریمسون
تکثیر رقمهای وارداتی انگور بصورت سنتی با دو مشکل انتقال آفات و بیماری و مدت زمان طولانی تکثیر مواجه است. لذا در تحقیق حاضر از کشت بافت به منظور معرفی محیط بهینه تکثیر ارقام بیدانه سوپریور و کریمسون استفاده شد. چهار نوع محیط کشت پایه جهت باززایی شامل محیطهای CP، WPM، DKW و DKW تغییر یافته هر کدام حاوی دو تیمار هورمونی، مورد آزمون قرار گرفتند. گیاهان باززا شده با بنیه مناسب به محیط کشت CP با 25 تیمار هورمونی متفاوت جهت بررسی ریشهزایی انتقال یافتند. آزمونها به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار صورت گرفت. مناسبترین محیط پرآوری برای رقم کریمسون، محیط WPM با ترکیب هورمونی mgL-1 1 BA و mgL-1 1/0 NAA و برای ریشهزایی محیط CP با ترکیب هورمونی mgL-1 75/0 IBA و mgL-1 1 NAA بود. مناسبترین محیط پایه پرآوری برای رقم سوپریور، محیط DKW با ترکیب هورمونی mgL-1 1 BA و mgL-1 1/0 NAA و برای ریشهزایی محیط پایه CP تکمیل شده با mgL-1 25/0 NAA بود. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر میتواند در تکثیر و توسعه کشت ارقام انگور بیدانه سوپریور و کریمسون مفید باشد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121133_b70119b35d17e5e6f523d295beff7bd6.pdf
2021-04-21
184
196
10.30466/rip.2021.121133
پرآوری
تاکسانان
ریزنمونه
کیان
حضرتی
kianhazrati@yahoo.com
1
دانش آموخته کارشناسیارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، ایران
AUTHOR
مهرآنا
کوهی دهکردی
m.koohi@gmail.com
2
دانشیار، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، ایران
LEAD_AUTHOR
محمدرضا
نقوی
mnaghavi@ut.ac.ir
3
استاد، گروه اصلاح نباتات، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر برگ تازه، اسانس و روغن تعدادی از گیاهان دارویی بر افزایش عمرانباری میوه توتفرنگی
میوه توت­فرنگی به خاطر تنفس و فعالیت­های متابولیکی بالا و آب زیاد در بافت به عنوان میوه­ای با دوام انباری پایین شناخته می­شود. استفاده از ترکیبات طبیعی گیاهی با خواص ضدقارچی و باکتریایی در افزایش عمرانباری و حفظ کیفیت محصولات، به عنوان روشی جدید در کشاورزی نوین مطرح می­باشد. به منظور مطالعه اثر همزمان سه بخش برگ تازه، اسانس و روغن از چهار گیاه زنجبیل، نعناع فلفلی، رزماری و آویشن بر دوام انباری میوه توت­فرنگی، آزمایشی در قالب طرح کرت­های کاملا تصادفی با 13 تیمار و سه تکرار انجام گردید. میوه­های یک دست از مزرعه برداشت و در اسانس و روغن غوطه ور گردید و از برگ­ها در کف ظرف استفاده شد و تا دو هفته در دمای 4 درجه سانتی­گراد نگهداری شد. نتایج نشان دادند که کاهش وزن میوه در سه تیمار برگ تازه رزماری، برگ تازه آویشن و روغن رزماری به طور معنی­داری بیشتر از شاهد بود. سفتی بافت میوه در دو تیمار برگ تازه نعناع فلفلی و اسانس آویشن دارای برتری معنی­داری نسبت به شاهد و بقیه تیمارها بودند. در فعالیت آنتی­اکسیدانی کل، تنها تیمار برگ تازه نعناع فلفلی به طور معنی­داری نسبت به شاهد و تمامی تیمارهای دیگر برتری داشت. میزان فنل کل در هیچ یک از تیمارها اختلاف معنی­داری با شاهد نشان نداد. میزان آنتوسیانین در آب میوه توت­فرنگی در تیمار برگ تازه نعناع فلفلی به طور معنی­داری بیشتر از تمامی تیمارها بود. از آنجاییکه تیمار برگ تازه نعناع فلفلی موجب حفظ کیفیت ظاهری، طعم مطلوب و سفتی میوه و همچنین حداکثر فعالیت آنتی­اکسیدانی و حداکثر میزان آنتوسیانین را بعد از دو هفته نشان داد، لذا بیانگر برتری کامل این تیمار در بین تیمارهای مورد بررسی در دوره پس از برداشت می­باشد.
https://rip.urmia.ac.ir/article_121134_bf06c80d6eaed4cc1ac2c639b5aadac0.pdf
2021-04-21
197
204
10.30466/rip.2021.121134
آویشن
رزماری
زنجبیل
نعناع فلفلی
حسین
مرادی
gol7272@gmail.com
1
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
AUTHOR
کامران
قاسمی
kamranghasemi63@gmail.com
2
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
LEAD_AUTHOR
مجتبی
اسمعیلزاده
3
دانشجوی گروه علوم باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
AUTHOR