تأثیر زمان برداشت بر تغییرات فیزیکوشیمیایی میوه برخی ژنوتیپ‌های پرتقال در مقایسه با رقم تجاری پرتقال مارس (Citrus sinensis cv. Mars)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی، گروه زیست شناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

2 دانشیار گروه زیست شناسی، واحد تنکابن، دانشکاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

3 دانشیار پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رامسر، ایران.

4 استادیار گروه زیست شناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

10.30466/rip.2023.54710.1281

چکیده

مرکبات از جمله محصول‌های مهم مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری به شمار می‌آیند و در بین آن‌ها میوه پرتقال به دلیل ارزش غذایی بالا بیش‌ترین سطح زیر کشت را دارا می‌باشد. به دلیل فراوانی دورگ‌ها و ژنوتیپ‌های طبیعی و مصنوعی ایجاد شده در مرکبات، شناسایی و گزینش ژنوتیپ‌های برتر موضوع بسیار مهمی می‌باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی ویژگی‌های فیزیکوشیمایی میوه برخی از ژنوتیپ‌های شبه پرتقال در طول مراحل مختلف رسیدگی در سال 1399 انجام شد. بدین منظور 4 ژنوتیپ پرتقال (شامل G3، G4، G5 و G6) همراه با شاهد (پرتقال مارس) در سه زمان به فواصل 30 روز (از 20 آبان تا 20 دی) برداشت شده و از نظر برخی صفات فیزیکوشیمایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. مشخض شد که با تأخیر در برداشت میوه ژنوتیپ‌های مختلف پرتقال، صفات مورفولوژی میوه شامل وزن، طول، قطر، حجم، میزان عصاره، هم‌چنین TSS، نسبت TSS/TA و شاخص‌های *a و *b رنگ پوست میوه به‌طور معنی‌داری افزایش یافتند. از طرف دیگر، میزان TA و شاخص‌های *L و chroma با تأخیر در برداشت میوه ژنوتیپ‌های مختلف پرتقال کاهش معنی‌داری پیدا کردند. ژنوتیپ G6 از نظر ابعاد میوه [وزن (201/03 گرم)، طول (75/84 میلی‌متر)، قطر (77/18 میلی‌متر)، حجم (225/38 سانتی‌متر مکعب)]، میزان عصاره (86/23 درصد) و هم‌چنین مطلوبیت طعم و مزه [TA کم‌تر و نسبت TSS/TS بالاتر (15/16)] در وضعیت بهتری قرار داشت. در نهایت، می‌توان کشت و کار ژنوتیپ G6 و هم‌چنین برداشت در 20 آذر ماه میوه آن را به منظور تولید میوه پرتقال باکیفیت پیشنهاد نمود.
 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار