1
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
2
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
چکیده
میوه گیلاس پس از برداشت، بهسرعت دچار زوال شده و در برخی موارد بهدلیل مدت زمان انتقال و بازاریابی، با کیفیت مناسب بهدست مصرف کنندگان نمی‌رسد. بنابراین استفاده از ترکیبات طبیعی جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت آن ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش از تیمار متیلجاسمونات در غلظتهای صفر، 7 و 14 میکرومول در لیتر جهت افزایش عمر پس از برداشت و کیفیت میوه‌های گیلاس در طول دوره نگهداری در سردخانهی با دمای 1/0±1 درجهسانتی‌گراد استفاده شد و صفات مورد نطر در دو زمان 15 و 30 روز بعد از انبارداری اندازهگیری شدند. شاخص‌های کیفی نظیر pH، مواد جامد محلول (TSS)، اسید‌های قابل تیتر (TA)، آنتیاکسیدان کل، فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متیل جاسمونات بهطور معنی‌داری باعث حفظ pH، افزایش TA، افزایش میزان TSS/TA و همچنین موجب افزایش آنتیاکسیدان کل، فنل کل و فلاونوئید کل شده و از افزایش فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز جلوگیری کرده است ولی بر روی TSS، تأثیری نداشته است. نتایج این پژوهش نشان داد که متیل جاسمونات موجب افزایش عمر پس از برداشت محصول از طریق افزایش آنتیاکسیدان کل و کاهش میزان پیری شده است.
بی‌ستی, علی, & حسن‌پور, حمید. (1395). کاربرد پس از برداشت متیلجاسمونات بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک‌دانه مشهد. پژوهش های میوه کاری, 1(2), 56-73.
MLA
علی بی‌ستی; حمید حسن‌پور. "کاربرد پس از برداشت متیلجاسمونات بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک‌دانه مشهد", پژوهش های میوه کاری, 1, 2, 1395, 56-73.
HARVARD
بی‌ستی, علی, حسن‌پور, حمید. (1395). 'کاربرد پس از برداشت متیلجاسمونات بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک‌دانه مشهد', پژوهش های میوه کاری, 1(2), pp. 56-73.
VANCOUVER
بی‌ستی, علی, حسن‌پور, حمید. کاربرد پس از برداشت متیلجاسمونات بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک‌دانه مشهد. پژوهش های میوه کاری, 1395; 1(2): 56-73.
)