بررسی تاثیر کائولین و اتانول بر زمان شکوفه‌دهی بادام

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

3 استاد گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

10.30466/rip.2022.53925.1209

چکیده

سرمای بهاره عامل محدود کننده کاشت بادام به خصوص در زمان گل یا بلافاصه پس از تشکیل میوه است. به منظور بررسی تأثیر کاربرد سطوح مختلف کائولین و اتانول بر زمان باز شدن گل‌های بادام، این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک­های کامل تصادفی با چهارسطح کاربرد کائولین (محلول‌پاشی) با غلظت (صفر،2، 4 و 6 درصد) و چهار سطح کاربرد اتانول (محلول‌پاشی) با غلظت (صفر، 0/5، 1 و 1/5 لیتر در هزار لیتر آب) روی درختان بادام رقم شکوفه در استان اردبیل شهرستان گرمی در طی سال­های 1397-1396 انجام شد. در این پژوهش صفات فنولوژیکی شامل زمان تورم جوانه‌ها، مرحله تشکیل غنچه، زمان شروع گلدهی، زمان تمام گل، مرحله پایان گلدهی، و همچنین صفات بیوشیمایی چون محتوای فنل کل، میزان پرولین بافت جوانه گل، محتوای آب نسبی و پایداری غشای سلولی اندازه گیری شدند. نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد که کاربرد تیمار اتانول باعث به تاخیر انداختن مرحله تورم، غنچه بستن، شکوفایی، تمام‌گل و پایان گلدهی شد. استفاده از کائولین فقط باعث به تاخیر انداختن مرحله تورم و غنچه بستن گردید. اثر متقابل این دو تیمار بر مقدار پرولین جوانه گل در سطح احتمال 5 درصد از نظر آماری معنی‌دار بود و باعث افزایش معنی دار پرولین در جوانه های گل تیمار شده گردید. براساس نتایج این آزمایش در بین تیمارهای مورد بررسی، ترکیب اتانول 1/5 در هزار و کائولین 6 درصد به عنوان بهترین تیمار شناخته شدند که موجب تاخیر 5 تا 14 روزه در مراحل تورم و باز شدن شکوفه ­های درخت بادام رقم شکوفه گردیدند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار